Περί Επιστρεπτέας Προκαταβολής...

 

Ανάμεσα στα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των συνεπειών του νέου lockdown είναι το γνωστό πρόγραμμα της Επιστρεπτέας Προκαταβολής για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Υπερθεματίζει μάλιστα της σπουδαιότητας του προγράμματος αυτού για να δικαιολογήσει το ότι  μας απέκλεισε αυτή τη φορά από το επίδομα ειδικού σκοπού. Τα ίδια αναπαράγουν και οι περισσότεροι συνδικαλιστές της στο μαζικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

Παρά τη διεύρυνση των κριτηρίων για την ένταξη στην 4η και 5η φάση της Επιστρεπτέας Προκαταβολής - κάτω από την πίεση των συνθηκών, αλλά και των διεκδικήσεων - είναι δεδομένο ότι δύσκολα θα ενταχθούν όλοι οι επαγγελματίες σε αυτή. Τα στοιχεία που έχει δώσει η κυβέρνηση για τις 3 πρώτες φάσεις του προγράμματος καταγράφουν μόλις 145.132 μοναδικά ΑΦΜ που έχουν ενταχθεί σε αυτό, όταν ο αριθμός των επιχειρήσεων στη χώρα είναι πάνω από 850.000 και πάνω από 205.000 είχαν μπει σε καθεστώς αναστολής λειτουργίας στην πρώτη φάση της καραντίνας (ΕΛΣΤΑΤ, Σεπτέμβρης 2020). Μικρή θα είναι και τώρα η διαφοροποίηση, αφού το χρηματικό διαθέσιμο των 1,2 δισ. για την 4η φάση του προγράμματος κινείται στα ίδια περίπου όρια.

 

Το ίδιο το πρόγραμμα επίσης βασίζεται στη γνωστή λογική «μικροί - μεγάλοι στο ίδιο καφενείο». Στην πράξη, το μεγαλύτερο αναλογικά μέρος της χρηματοδότησης - δανειοδότησης θα κατευθυνθεί και πάλι στις μεγαλύτερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις - βάσει αριθμού εργαζομένων - και όχι στις πιο μικρές που δεν απασχολούν εργαζόμενους. Στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, μέχρι τις 27/10, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Οι επιχειρήσεις που πήραν τη μέχρι τώρα χρηματοδότηση και ανήκουν στις 3 ΔΟΥ ΦΑΕ (Φορολογίας Ανώνυμων Εταιρειών) της χώρας ήταν το 3,6% των «ευεργετημένων», στις οποίες όμως χορηγήθηκε το 16,6% του συνολικού ποσού.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και για όσους καταφέρουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα, το ποσό των 1.000 ευρώ (πληττόμενοι σαν εμάς) ή των 2.000 ευρώ (κλειστοί με κρατική εντολή) δεν καλύπτει καν τα τρέχοντα ανελαστικά έξοδα. Κι αυτό γιατί στο διάστημα του lockdown, ένας επαγγελματίας συνεχίζει να πληρώνει 60% του ενοικίου επαγγελματικής στέγης και 100% κατοικίας, ρεύμα - νερό - τηλεπικοινωνίες, προμηθευτές ή και ζημιά προϊόντων που χαλάνε, δάνεια που δεν έχουν ανασταλεί κ.λπ. Ακόμα και την εκκαθάριση των ασφαλιστικών του εισφορών μέσα στο Νοέμβρη.

Παράλληλα, τα ποσά της Επιστρεπτέας θα κληθούν κατά το ήμισυ να τα αποπληρώσουν, μαζί με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις σε εφορία, ταμείο, τράπεζες, ιδιώτες κ.λπ., που προς το παρόν έχουν ανασταλεί. Ολα αυτά και υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» του νέου Πτωχευτικού Κώδικα που ψήφισε η κυβέρνηση, θα έρθουν μαζεμένα και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής «ξηρασίας» λόγω κρίσης, αλλά και οξυμένου ανταγωνισμού με τις μεγάλες επιχειρήσεις, ο οποίος φυσικά δεν αναστέλλεται λόγω πανδημίας.

 

Να πούμε και «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση οι αυτοαπασχολούμενοι;

Το αντίθετο. Δεν πρέπει να υπάρξει κανένας συμβιβασμός με τη γραμμή της κυβέρνησης, που συνιστά «ομοψυχία» και σιγή νεκροταφείου γιατί «είμαστε όλοι μια ομάδα», όμως αρνείται τα στοιχειώδη για τα λαϊκά στρώματα την ώρα που μοιράζει απλόχερα δισεκατομμύρια για τη στήριξη των πολύ μεγάλων ομίλων. Απαιτείται ένταση του αγώνα για πιο ουσιαστικά άμεσα μέτρα στήριξης των πιο λαϊκών τμημάτων των αυτοαπασχολούμενων, όπως η επανένταξή μας στο επίδομα ειδικού σκοπού και η πλήρης απαλλαγή μας από τις εισφορές ατομικής ασφάλισης για όσο διάστημα κρατούν τα έκτακτα μέτρα. Απαιτείται αγώνας μαζικός και ανυποχώρητος για πιο ουσιαστικά μακροπρόθεσμα μέτρα προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωσή μας στις σημερινές συνθήκες, όπως η επανένταξή μας σε αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ, η διαγραφή μέρους των χρεών σε εφορία, τράπεζες κ.ά.

Κυρίως όμως οι αυτοαπασχολούμενοι χρειάζεται να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Να μην πέσουμε θύματα μιας βολικής για την κυβέρνηση αντιπαράθεσης, που περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο σε οικονομικές διεκδικήσεις, όσο δίκαιες κι αν είναι.

Έχουμε  κάθε λόγο να ενώσουμε τη φωνή μας με την εργατική τάξη και να καταδικάσουμε την κυβερνητική πολιτική, καταρχάς στο ίδιο το μεγάλο μέτωπο της προστασίας της δημόσιας υγείας. Να πάρουμε θέση απέναντι στην εγκληματική αυτή πολιτική, που «παίζει στα ζάρια» τη ζωή μας προκειμένου να στηριχθούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, που οδήγησε σήμερα σε χιλιάδες νέα κρούσματα αλλά και στις βαριές συνέπειες του «αναπόφευκτου» νέου lockdown, που πληρώνουμε εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι.

Είναι ανάγκη χτες, όχι σήμερα, όχι αύριο να ξεπεράσουμε και να ξεσκεπάσουμε όλες αυτές τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που μας επιβάλλουν σιγή ασυρμάτου, που μας καλούν να σκύψουμε το κεφάλι ακόμη πιο χαμηλά και να παίξουμε το παιγνίδι της κάθε κυβέρνησης. Είναι ανάγκη να συνταχθούμε δίπλα σε συναδέλφους που καλούν σε αγώνα για μια ζωή με αξιοπρέπεια, ανάλογη των κόπων μας μέσα στα μαγαζιά μας μερόνυχτα ατέλειωτα.

Για την Αγωνιστική Κίνηση Αρτοποιών

Ιάσων Καπλάνης

Share: