ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΗΣ ΟΑΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Διαβάζοντας το φύλλο της ¨Εφημερίς Αρτοποιών ¨ φύλλο 120 μετά την ΑΡΤΟΖΥΜΑ και το Δ.Σ. της Ο.Α.Ε. με την συγκέντρωση των προέδρων των σωματείων Αρτοποιών που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη θα ήθελα να επισημάνω δυο-τρία πραγματάκια.

Πρώτον βλέποντας τι γράφεται  περί τοποθετήσεων και προβολής των θεμάτων που συζητήθηκαν εκεί, φαίνεται ξεκάθαρα ότι όσα θέματα θίξαμε οι συνάδελφοι της Αγωνιστικής Κίνησης πολύ απλά για το ρεπορτάζ, περάσανε στα ψιλά έως και καθόλου, προκειμένου να προβληθούν άλλα θέματα 'κατά παραγγελία'  της ηγεσίας της ΟΑΕ. Είναι κάτι που απλά δεν συμβαίνει πρώτη φορά  αλλά κατά εξακολούθηση μετά από συμβούλια της Ομοσπονδίας. Μας λυπεί ιδιαίτερα αυτή η στάση η οποία   βρίσκεται σε αντίθεση με την  γενική εικόνα που υπήρξε  σε όλους τους συναδέλφους εκεί σχεδόν, ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο σημείο για τα μαγαζιά μας και ότι πρέπει να υπάρξει πλέον καθολική αντίδραση από τον κλάδο. Η ηγεσία δυστυχώς  συνεχίζει να  καπελώνει αυτό το κλίμα ως μία άλλη χύτρα εκτόνωσης  της όποιας αντίδρασης θα έπρεπε να υπάρξει.

Τι από όλα αυτά επισημαίνει το συγκεκριμένο άρθρο; Την παρουσίαση της ΕΤΕ για τα e-pos και την μείωση του αλατιού στο ψωμί σε συνεργασία με τον ΕΦΕΤ. Μια αναφορά του Προέδρου για το ασφαλιστικό και το ΤΕΑΑ καθώς και μια αναφορά για την προβολή του σήματος των αρτοποιών αυτά ήταν τα θέματα που κατάλαβε το ρεπορτάζ μαζί με κάποιες άλλες προτάσεις. Για  όλα τα υπόλοιπα που μας καίνε πραγματικά κυριαρχεί η απόλυτη σιωπή!

Δεύτερον, για την προβολή του 2ου Πρωταθλήματος Αρτοποιίας να δώσουμε και εμείς τα συγχαρητήριά μας για την διοργάνωση στο  ΣΑΝΘ, μία κίνηση πολύ σωστή προβολής του κλάδου. Αλλά δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε ένα άρθρο που διαβάσαμε περί 'ηρώων με παντόφλες' της προέδρου του συγκεκριμένου σωματείου , όταν γίνεται μια πλήρη ισοπέδωση σε όποια αντίδραση έχει μείνει, σε ένα  γενικό πλαίσιο τσουβαλιάσματος των πάντων σπέρνοντας την απογοήτευση, στο 'τίποτε δεν γίνεται'  οπότε ας δεχόμαστε τα πάντα αδιαμαρτύρητα. Μια θέση που δημιουργείται  και μέσα στην ΟΑΕ . Ένα άρθρο που βρήκε σύμφωνο με γραπτή τοποθέτηση και τον πρώην Πρόεδρο της ΟΑΕ Κ. Νούσια.

Όπου τρίτον σχετικά με το άρθρο του εν λόγω προέδρου στο ίδιο φύλλο. Δεν γίνεται να έχουμε βρει μια τελείως διαλυμένη κατάσταση ανομίας, παρατυπιών που κυριαρχούν στην αγορά  ( ειδικά στα μεγάλα  κέντρα ) και ότι άλλο και πρώην συνάδελφοι, πρώην συνδικαλιστές να μας κουνάνε συνεχώς το δάχτυλο σε εμάς αποποιώντας τις όποιες  δικές τους ευθύνες, όταν όλα αυτά έχουν ημερομηνία γέννησης την εποχή που μεσουρανούσαν αυτοί συνδικαλιστικά στον κλάδο. Κ. Πρόεδρε (διότι μια φορά πρόεδρος πάντα πρόεδρος)  έχουμε να λύσουμε ένα σωρό θέματα, μέσα σε μια εποχή πολύ δύσκολη με πάρα πολλά προσωπικά επαγγελματικά  προβλήματα που ταλανίζουν και εμάς τους ίδιους, με καταστάσεις συνδικαλιστικά πλήρως εκφυλλισμένες που κυριαρχούν στον συνδικαλισμό σήμερα.  Σαν να μην φτάναν όλα αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και  την κριτική που μας ασκείς εκ του ασφαλούς πια. Γενικές καταγγελίες όταν αυτές έχουν ονοματεπώνυμο δεν μπορούμε να τις επωμιστούμε εμείς. Όλοι γνωρίζουν που ασχολούνται έστω και λίγο  με τον κλαδικό συνδικαλισμό τι έχει οδηγήσει εδώ την κατάσταση όπως την αναφέρετε  συνεχίζοντας  αυτό το τσουβάλιασμα . Το έχουμε ξαναγράψει. Το να το διαλύσουμε είναι το εύκολο, το δύσκολο είναι αυτό που κάνουμε εμείς, το πιο νέο αίμα που υπάρχει σήμερα στον κλάδο,  να το κρατήσουμε ανοιχτό όσο ψυχοφθόρο και αν είναι για εμάς. Πρέπει να  γνωρίζεις πόσο δύσκολο είναι ειδικά αυτές τις εποχές. Πάντως είμαστε σύμφωνοι ότι πρέπει ο συνδικαλισμός μας  να κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση όπως την βάζεις αλλά για να γίνει αυτό προϋποθέτει δυνατά σωματεία με συσπειρωμένους συναδέλφους. 

 

Τέταρτον . Οι πατεράδες μας, οι παππούδες μας, οι αρτοποιοί της Αθήνας πολύ παλιών δεκαετιών, αυτοί που ήταν ιδρυτές και της ΟΑΕ και  συνιδρυτές της ΓΣΕΒΕΕ αφήσανε σε εμάς και κάτι ακόμη. Ένα μέγαρο στην Κουμουνδούρου το οποίο σήμερα σαπίζει, είναι ετοιμόρροπο και έχει γίνει πληγή για την ΣΑΑΠΠ. Είναι υποχρέωση ΟΛΩΝ ΜΑΣ λοιπόν να κάτσουμε στο τραπέζι παραμερίζοντας οτιδήποτε άλλο και να βρούμε μια λύση έτσι ώστε αυτό το κτήριο να ξαναγίνει ένα ζωντανό κτήριο που θα συνεχίσει να ανήκει στους αρτοποιούς. Αλλιώς ας συμφωνήσουμε να το γκρεμίσουμε αναλαμβάνοντας ο καθένας τις ευθύνες τους. Γιατί ευθύνες υπάρχουν σε όλους, σε άλλους μεγαλύτερες σε άλλους μικρότερες.

Υ.Γ. κ. Νούσια και κάτι ακόμη. Όταν παραβρίσκεστε σε συνεδριάσεις σεβαστείτε  και τους υπόλοιπους και μείνετε να τους ακούσετε και όχι μετά την γρήγορη τοποθέτησή σας να αποχωρείτε. Είναι πολύ ενοχλητικό αυτό για εμένα. Εύχομαι όλα αυτά που γράφω να τα εκλάβετε στο πόσο σας  σέβομαι γιατί σας  γνωρίζω  από μικρό παιδί.             

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΙΑΣΩΝ ΚΑΠΛΑΝΗΣ

Share: