Άμυνα στα 25 λεπτά οι παραγωγοί, με 22 παίζει το εμπόριο στο σκληρό
Τα επίπεδα της εγχώριας παραγωγής σε συνδυασµό µε τη διεθνή
εικόνα αγοράς, ειδικά στο σκληρό σιτάρι, υπονοµεύουν µέχρι στιγµής τα
σχέδια του ιδιωτικού εµπορίου και των µεγάλων µεταποιητικών µονάδων που
θα ήθελαν για µια ακόµη φορά µια γρήγορη «συγκέντρωση» της παραγωγής
σκληρού σε τιµές της τάξεως των 20 και 22 λεπτών το κιλό. Άλλωστε, αν µε
τη διεθνή τιµή τον Ιούνιο του 2014 στα 260 ευρώ ο τόνος, το ελληνικό
σιτάρι έπιανε εύκολα πέρσι 22 λεπτά, φέτος, µετά από µια πορεία µέχρι
τα 42 λεπτά το κιλό και µε τη σηµερινή διεθνή τιµή στα 300 ευρώ ο τόνος,
γιατί να µην πιστέψει στην αξία του.
Δραματική μείωση παραγωγής στη Βόρεια Ελλάδα και λίβας στη Θεσσαλία, σιγοντάρουν σε καλή τιμή για το σκληρό σιτάρι.
Οι πληροφορίες θέλουν τους αξιόµαχους καλλιεργητές να στήνουν «γραµµή µαζινό» στα 25 λεπτά το κιλό, µέσα στα αλώνια και να διεκδικούν µε αξιώσεις κάτι πολύ καλύτερο για τη συνέχεια. Άλλωστε το ράλι της περασµένης χρονιάς σε συνδυασµό µε το σύνολο των διεθνών αναλυτών που βλέπει τα σιτηρά να κρατιούνται ψηλά, οδηγούν τους παραγωγούς σε συστηµατοποίηση της προσπάθειας για τµηµατικές πωλήσεις και για ειδικές συµφωνίες µε το ιδιωτικό εµπόριο, ακόµα και στις περιπτώσεις που η παράδοση του προϊόντος γίνεται απευθείας από το χωράφι.
Όπως έχει γράψει άλλωστε σε προηγούµενα φύλλα της η εφηµερίδα Agrenda, αρκετοί είναι χρόνο µε το χρόνο οι συστηµατικοί καλλιεργητές του προϊόντος που επενδύουν στην κατασκευή σύγχρονων σιλό, προκειµένου να ορίζουν από καλύτερη θέση την πολιτική διάθεσης της παραγωγής.
Για όποιον θέλει να προσεγγίσει αντικειµενικά τα φετινά δεδοµένα, είναι βέβαιο ότι λίγο καιρό µετά τον αλωνισµό το εµπόριο και οι µεταποιητές θα ψάχνουν για καλό ελληνικό σκληρό σιτάρι. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι η πεδιάδα της Θεσσαλίας και οι περιοχές Βοιωτίας και Φθιώτιδας, ενώ πιο βόρεια λίγα είναι τα σιτάρια που ξεχωρίζουν.
Ειδικότερα στον θεσσαλικό κάµπο, παρά το γεγονός ότι οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν έως και τρεις βδοµάδες πριν τον αλωνισµό ήταν κάτι παραπάνω από ιδανικές, εντούτοις οι προβλέψεις για πρώιµο καλοκαίρι, µε αύξηση της θερµοκρασίας, υψηλά επίπεδα υγρασίας σε συνδυασµό µε τις προβλέψεις ότι το αλώνισµα θα ξεκινήσει εντατικά στα µέσα Ιουνίου δηµιουργούν νέα δεδοµένα στην αγορά και προοιωνίζουν αύξηση της ζήτησης για το «πολύ καλό προϊόν».
«Το ρόλο τους παίζουν και οι καταιγίδες που σηµειώθηκαν στο θεσσαλικό κάµπο µεσοβδόµαδα», επισηµαίνει παράγοντας του χώρου, τονίζοντας ότι ενδεχόµενες έντονες βροχοπτώσεις όσο πλησιάζουµε στο αλώνισµα θα επιδράσουν σηµαντικά στην πτώση της ποιότητας του σταριού. Μέχρι την περασµένη εβδοµάδα, πάντως, σύµφωνα µε το ρεπορτάζ της Agrenda, η πορεία της νέας σοδειάς όσον αφορά το σκληρό σιτάρι εξελισσόταν ικανοποιητικά, χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα, µε την καλλιέργεια να οψιµίζει οριακά, γεγονός που µεταθέτει τα αλώνια προς τα µέσα Ιουνίου. Το ίδιο καλό κλίµα δεν συναντά κανείς στις βορειότερες περιοχές της χώρας, όπου οι περισσότεροι αγρότες είτε προτίµησαν τα ενεργειακά φυτά και το βαµβάκι, είτε δεν µπόρεσαν να σπείρουν, λόγω των πληµµυρισµένων χωραφιών. Κάτι που ανησυχεί πάντως είναι ενδεχόµενη συντονισµένη δράση από την πλευρά των αγοραστών, που δεν δείχνει προς το παρόν να βιάζεται.
πηγή : agronews
Δραματική μείωση παραγωγής στη Βόρεια Ελλάδα και λίβας στη Θεσσαλία, σιγοντάρουν σε καλή τιμή για το σκληρό σιτάρι.
Οι πληροφορίες θέλουν τους αξιόµαχους καλλιεργητές να στήνουν «γραµµή µαζινό» στα 25 λεπτά το κιλό, µέσα στα αλώνια και να διεκδικούν µε αξιώσεις κάτι πολύ καλύτερο για τη συνέχεια. Άλλωστε το ράλι της περασµένης χρονιάς σε συνδυασµό µε το σύνολο των διεθνών αναλυτών που βλέπει τα σιτηρά να κρατιούνται ψηλά, οδηγούν τους παραγωγούς σε συστηµατοποίηση της προσπάθειας για τµηµατικές πωλήσεις και για ειδικές συµφωνίες µε το ιδιωτικό εµπόριο, ακόµα και στις περιπτώσεις που η παράδοση του προϊόντος γίνεται απευθείας από το χωράφι.
Όπως έχει γράψει άλλωστε σε προηγούµενα φύλλα της η εφηµερίδα Agrenda, αρκετοί είναι χρόνο µε το χρόνο οι συστηµατικοί καλλιεργητές του προϊόντος που επενδύουν στην κατασκευή σύγχρονων σιλό, προκειµένου να ορίζουν από καλύτερη θέση την πολιτική διάθεσης της παραγωγής.
Για όποιον θέλει να προσεγγίσει αντικειµενικά τα φετινά δεδοµένα, είναι βέβαιο ότι λίγο καιρό µετά τον αλωνισµό το εµπόριο και οι µεταποιητές θα ψάχνουν για καλό ελληνικό σκληρό σιτάρι. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι η πεδιάδα της Θεσσαλίας και οι περιοχές Βοιωτίας και Φθιώτιδας, ενώ πιο βόρεια λίγα είναι τα σιτάρια που ξεχωρίζουν.
Ειδικότερα στον θεσσαλικό κάµπο, παρά το γεγονός ότι οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν έως και τρεις βδοµάδες πριν τον αλωνισµό ήταν κάτι παραπάνω από ιδανικές, εντούτοις οι προβλέψεις για πρώιµο καλοκαίρι, µε αύξηση της θερµοκρασίας, υψηλά επίπεδα υγρασίας σε συνδυασµό µε τις προβλέψεις ότι το αλώνισµα θα ξεκινήσει εντατικά στα µέσα Ιουνίου δηµιουργούν νέα δεδοµένα στην αγορά και προοιωνίζουν αύξηση της ζήτησης για το «πολύ καλό προϊόν».
«Το ρόλο τους παίζουν και οι καταιγίδες που σηµειώθηκαν στο θεσσαλικό κάµπο µεσοβδόµαδα», επισηµαίνει παράγοντας του χώρου, τονίζοντας ότι ενδεχόµενες έντονες βροχοπτώσεις όσο πλησιάζουµε στο αλώνισµα θα επιδράσουν σηµαντικά στην πτώση της ποιότητας του σταριού. Μέχρι την περασµένη εβδοµάδα, πάντως, σύµφωνα µε το ρεπορτάζ της Agrenda, η πορεία της νέας σοδειάς όσον αφορά το σκληρό σιτάρι εξελισσόταν ικανοποιητικά, χωρίς ιδιαίτερα προβλήµατα, µε την καλλιέργεια να οψιµίζει οριακά, γεγονός που µεταθέτει τα αλώνια προς τα µέσα Ιουνίου. Το ίδιο καλό κλίµα δεν συναντά κανείς στις βορειότερες περιοχές της χώρας, όπου οι περισσότεροι αγρότες είτε προτίµησαν τα ενεργειακά φυτά και το βαµβάκι, είτε δεν µπόρεσαν να σπείρουν, λόγω των πληµµυρισµένων χωραφιών. Κάτι που ανησυχεί πάντως είναι ενδεχόµενη συντονισµένη δράση από την πλευρά των αγοραστών, που δεν δείχνει προς το παρόν να βιάζεται.
πηγή : agronews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου