Δεν θα μείνω «ακατ-άσχετος»… όλα όσα πρέπει να ξέρετε για νέους φόρους

Του Παναγιώτη Παντελή,
με τη συνεργασία του Ηλία Χατζηγεωργίου, φοροτεχνικών

---

Φτάσαμε αισίως στα μέσα του Σεπτέμβρη και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξάνονται με εκθετικό ρυθμό. Τον Αύγουστο το «κοντέρ» είχε γράψει περίπου 90 δις. ευρώ οφειλές προς την εφορία και αν σκεφτούμε ότι στις 30/9 λήγουν η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ, αλλά και η δεύτερη δόση του φόρου εισοδήματος, καταλαβαίνουμε ότι οι οφειλές θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο.

Εάν στην εξίσωση προσθέσουμε και τα ασφαλιστικά ταμεία, τότε το νούμερο των οφειλών ξεπερνά τα 100 δις ευρώ.Χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε, ότι περίπου 4,2 εκατ. φορολογούμενοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, κάτι παραπάνω από τους μισούς δηλαδή…

Στο γραφείο μία από τις συχνότερες ερωτήσεις που μας γίνεται είναι «τι θα γίνει αν δεν πληρώσω την δόση του φόρου,του ΕΝΦΙΑ κ.λπ.». Η απάντηση ξεκινά με την γνωστή πλέον προσαύξηση του 0,73 %μηνιαίως, που χρεώνεται στον λογαριασμό του taxis αυτόματα με την πρώτη μέρα ληξιπρόθεσμης οφειλής και για κάθε επόμενο μήνα ληξιπρόθεσμης οφειλής.

Το πρόβλημα όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι μας, δεν έχει να κάνει με αυτή την μικρή σχετικά προσαύξηση. Το πρόβλημα έχει να κάνει με τον κώδικα είσπραξης δημοσίων εσόδων και τις εντολές που δίνει περί κατασχέσεων.

Ο νόμος χαρακτηριστικά αναφέρει τα εξής :

Αναγκαστικά μέτρα δεν λαμβάνονται πριν παρέλθουν τριάντα ημέρες από την κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν.4174/2013 στον υπόχρεο, οφειλέτη ή συνυπόχρεο πρόσωπο, ατομικής ειδοποίησης υπερημερίας, στην οποία αναφέρονται:
α) το ονοματεπώνυμο ή η επωνυμία και τα στοιχεία του υπόχρεου,
β) ο Α.Φ. Μ. του υπόχρεου, εφόσον έχει εκδοθεί,
γ) η ημερομηνία έκδοσης της ειδοποίησης, καθώς και παραπομπές στον αντίστοιχο αριθμό και χρονολογία καταχώρισης του χρέους ως δημοσίου εσόδου ή στον αριθμό του νόμιμου τίτλου, συμπεριλαμβανομένων σχετικών προθεσμιών, ημερομηνιών καταβολής και αριθμού δόσεων,
δ) το είδος και το ποσό της οφειλής,
ε) η εντολή καταβολής του ποσού της οφειλής,
στ) ο τρόπος πληρωμής του ποσού της οφειλής,
ζ) μνεία ότι οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής ή οι τόκοι του άρθρου 6 του παρόντος υπολογίζονται μέχρι την ολοσχερή εξόφληση αυτής,
η) μνεία ότι, εφόσον ο υπόχρεος δεν προβεί σε εξόφληση εντός τριάντα ημερών από την κοινοποίηση της ειδοποίησης, η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί στη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης για την είσπραξη των ποσών που αναφέρονται σε αυτή, εκτός εάν ο υπόχρεος υπαχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης των οφειλών του, εντός της ανωτέρω προθεσμίας.
Δεν απαιτείται η κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης υπερημερίας για την επιβολή κατάσχεσης στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρημάτων ή χρηματικών απαιτήσεων στα χέρια του υποχρέου ή τρίτου.

Το τελευταίο κομμάτι είναι και το πιο σημαντικό, διότι έχει να κάνει με τους τραπεζικούς λογαριασμούς, οι οποίοι πρώτα κατάσχονται και μετά μαθαίνει ο φορολογούμενος τα νέα από την τράπεζα, αφού έχει βρεθεί με μπλοκαρισμένους λογαριασμούς.

Βέβαια, αυτό δεν αφορά όλους τους οφειλέτες του ελληνικού δημοσίου. Αφορά όλους όσους έχουν οφειλή που ξεπερνά το υπέρογκο ποσό των 50 Ευρώ, ναι… Πενήντα ευρώ!!!!

Για του λόγου το αληθές ο νόμος αναφέρει τα εξής :

Ειδικά για κατασχέσεις απαιτήσεων στα χέρια πιστωτικών ιδρυμάτων, το κατασχετήριο έγγραφο κοινοποιείται στο κεντρικό κατάστημα ή σε οποιοδήποτε υποκατάστημα αυτών και μπορεί να περιέχει πολλούς οφειλέτες του Δημοσίου. Στο κατασχετήριο αυτό έγγραφο επισυνάπτεται για τον κάθε οφειλέτη πίνακας στον οποίο αναφέρεται το είδος και το ποσό κάθε οφειλής, ως και ο αριθμός και η χρονολογία βεβαίωσής της. Η δήλωση του πιστωτικού ιδρύματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 32, γίνεται κοινή για όλους τους οφειλέτες του κατασχετηρίου εγγράφου και συνοδεύεται απαραίτητα από παραστατικό κίνησης του τραπεζικού λογαριασμού του κάθε οφειλέτη για διάστημα τουλάχιστον πέντε ημερών πριν την ημερομηνία επίδοσης του κατασχετηρίου εγγράφου και μιας ημέρας μετά από αυτήν, άλλως θεωρείται ότι δεν υποβλήθηκε ποτέ δήλωση. 
Η απόδοση των ποσών στην υπηρεσία που επέβαλε την κατάσχεση γίνεται υποχρεωτικά εντός δέκα ημερών από την υποβολή της δήλωσης του πιστωτικού ιδρύματος. Οι διατάξεις των άρθρων 87 και 88 του ν.δ.17.7/13.8.1923 (ΦΕΚ 224 Α΄) δεν εφαρμόζονται. Για την ανωτέρω διαδικασία δεν καταβάλλονται έξοδα.
Δεν επιβάλλεται, με τη διαδικασία του παρόντος άρθρου, κατάσχεση για απαιτήσεις που υπολείπονται του συνολικού ποσού ύψους πενήντα (50) ευρώ, και, εφόσον επιβληθεί, δεν υποβάλλεται η δήλωση του άρθρου 32, τυχόν δε υφιστάμενο ποσό δεν αποδίδεται. Σε περίπτωση κατά την οποία επιβλήθηκε κατάσχεση για συνολικό ποσό το οποίο υπερβαίνει αυτό του προηγούμενου εδαφίου και το προς απόδοση ποσό υπολείπεται των πενήντα (50) ευρώ,αυτό δεν αποδίδεται εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο παρόν άρθρο αλλά σε χρόνο κατά τον οποίο θα υπερβεί το παραπάνω όριο.

Εδώ έρχεται το πολύ καυτό θέμα που έχει να κάνει με τους ακατάσχετους λογαριασμούς, που μπορεί να έχει ο κάθε φορολογούμενος, θέμα που είναι μόνιμο μέρος της συζήτησης της κυβέρνησης με τους θεσμούς.

Πρακτικά ο νόμος αναφέρει ότι «καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα σε ατομικό ή κοινό λογαριασμό είναι ακατάσχετες μέχρι του ποσού των χιλίων διακοσίων πενήντα (1.250) ευρώ μηνιαίως για κάθε φυσικό πρόσωπο και σε ένα μόνο πιστωτικό ίδρυμα. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου απαιτείται γνωστοποίηση από το φυσικό πρόσωπο ενός μοναδικού λογαριασμού, με υποβολή ηλεκτρονικής δήλωσης στο πληροφοριακό σύστημα της Φορολογικής Διοίκησης. Εφόσον υπάρχει λογαριασμός περιοδικής πίστωσης μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων, γνωστοποιείται, αποκλειστικά και μόνο, ο λογαριασμός αυτός»

Επίσης αναφέρει ότι ακατάσχετος είναι ο μισθός και η σύνταξη μέχρι το όριο των 1.250 ευρώ μηνιαίως.

Πουθενά όμως δεν γίνεται μνεία στις επιχειρήσεις, οι οποίες μέσω των τραπεζικών λογαριασμών εξυπηρετούν πάγιες ανάγκες τις επιχείρησης, πληρώνουν λογαριασμούς, προμηθευτές, ενοίκια, φόρους,ασφαλιστικές εισφορές και φυσικά μισθοδοσία η οποία για τον λήπτη είναι ναι μεν ακατάσχετη, αλλά ο νομοθέτης δεν απαντά πουθενά στο ερώτημα, πώς θα μπορέσει η επιχείρηση να τον πληρώσει, όταν οι λογαριασμοί της είναι όλοι μπλοκαρισμένοι.

Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι ο αριθμός των πελατών που πληρώνουν τραπεζικά αυξάνεται συνεχώς, λόγω χρήσεως πλαστικού χρήματος, λόγω του 500άρικου, λόγω των capital controls, καταλαβαίνουμε ότι οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα βιωσιμότητας, λόγω των μπλοκαρισμένων λογαριασμών, αυξάνονται συνεχώς.

Το αυτοκίνητο, που δεν θα του βάλεις βενζίνη, όσο δυνατή μηχανή και να έχει δεν μπορεί να πάει πουθενά, οι επιχειρήσεις που έχουν δεσμευμένους λογαριασμούς είναι ακριβώς σαν αυτά τα αυτοκίνητα.

Η οφειλή δε, αν ξεπερνά τα 500 ευρώ, τότε βάση νόμου μπορούν να κατασχεθούν και περιουσιακά στοιχεία του φορολογούμενου.

Από την άλλη, οι δυνατότητες που δίνονται στους φορολογούμενους είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε αυτό τομικρό ακατάσχετο αν μιλάμε για μισθωτούς.

Η πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων δεν βοηθά καθόλου, αφού αν διαβάσουμε το νόμο 4152/2013 θα δούμε ότι δεν μιλάει για ξεμπλοκάρισμα λογαριασμών του φορολογούμενου ή έστω μέρος τους όταν τηρείται η ρύθμιση. Ξεμπλοκάρισμα γίνεται μόνο όταν αποπληρωθεί το ποσό!

Αντί επιλόγου σήμερα θα κάνουμε μία πρόταση…

Ένας τουλάχιστον ακατάσχετος λογαριασμός για κάθε επιχείρηση για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να μείνουν ζωντανές ή έστω να το παλέψουν…

πηγή: ΕΕΑ

Share: