ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΕ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ

 

Συνάδελφοι

Η επίθεση που δέχεται  ο κλάδος  μας  αυτή την εποχή είναι άνευ προηγουμένου.

Πρώτον:

Γίνεται διαβούλευση Σχεδίου Υγειονομικής Διάταξης  ¨Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών Υγειονομικού ενδιαφέροντος ¨. Με ποιόν διαβουλεύεται το Υπουργείο δεν ξέρουμε. Ξέρουμε όμως από που παίρνει  τις κατευθυντήριες εντολές για όλα αυτά και δεν είναι άλλοι από τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα μεγάλα μάρκετ που δραστηριοποιούνται στην κατεψυγμένη ζύμη πρωτίστως. Κινούνται  στο όνομα της ελεύθερης αγοράς που ευαγγελίζονται , φυσικά εις βάρος του μικρού επαγγελματία μέσα στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ . Είναι ο κύριος σκοπός των πολιτικών αυτών να μας πετάξουν εκτός αγοράς πάση θυσία ώστε να εξασφαλίσουν κέρδη για τους λίγους με κάθε κόστος για εμάς. Η πρόσκληση στάλθηκε στην ΣΑΑΠΠ με Αρ. Πρωτοκόλλου  60 της 31ης / Μαρτίου /2016. Η διαβούλευση λήγει 18/4. Το έγγραφο έχει ανέβει στο blog μας. Όπως επίσης και η απάντηση της ομοσπονδίας μας όπου εκεί περιγράφονται οι αλλαγές που μεθοδεύονται.  Θα τους αφήσουμε;   Δυστυχώς η μέχρι σήμερα πορεία των θεμάτων μας και η αντιμετώπισή τους από τα όργανα που διοικούν τον κλάδο μόνο αισιόδοξους δεν μας κάνει. 

Συνάδελφοι δεν σταματάει όμως εδώ η επίθεση.

Δεύτερον:

Επισήμως για το κράτος  ( από το 2010 από ότι μαθαίνουμε χωρίς να έχει ασχοληθεί κανείς από τον κλάδο έως σήμερα) πάψαμε να είμαστε βιοτέχνες. Μας περάσανε ως  κλάδο στους επαγγελματίες. Μας πήραν και το βιοτεχνικό ρεύμα καιρό τώρα όπου πια είναι για επαγγελματική χρήση.  Πάψαμε δηλαδή να είμαστε οι παραγωγοί  του ψωμιού;  Πώς μας μετράνε; Γνωρίζουμε σε τι ταλαιπωρία μπαίνουν χιλιάδες αρτοποιοί μέσα από αυτές τις διαδικασίες; Τί μας στοιχίζει ;Γιατί αλλάζουν οι αντικειμενικές αξίες με ότι συνεπάγετε αυτό  προς τα πάνω; Γιατί όλα περιτριγυρίζουν γύρω από  την ταυτότητά μας;  αφού εξισωθήκαμε με όλα τα άλλα επαγγέλματα που απλά εμπορεύονται το ψωμί .  Για αυτό χρεοκόπησε αυτή η χώρα; Όχι φυσικά,  το σύστημά τους που σαπίζει είναι και νιώθοντας ότι είμαστε πρόβλημα για τα κέρδη τους μας πετάνε εκτός  με κάθε τρόπο. Πόσα κρύβονται και πίσω από αυτό όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε. Αυτονόητο ότι  πια παύουμε να είμαστε μέλη των βιοτεχνικών επιμελητηρίων της χώρας όπου υπάρχουν. Ούτε από εκεί βρήκαμε όμως συμπαράσταση αφού και οι ηγεσίες αυτών στην ίδια λογική του συμβιβασμού κινούνται.

Και συνεχίζουμε

Τρίτον:

Το επικουρικό  ταμείο μας, τόσα χρήματα που έχουν πληρωθεί από εμάς  γίνετε γόρδιος δεσμός. Ο καιρός περνάει αδυσώπητος και λύση δεν έχει υπάρξει. Φιλολογικές συζητήσεις στα όργανα, λύσεις δεν φέρνουν. Το ταμείο είναι δικό μας και δεν πρέπει να μπει στην κατεύθυνση που το έχουν δρομολογήσει που είναι  στα πλαίσια των πολιτικών αφανισμού των επικουρικών συντάξεων. Είναι χρήματα δικά μας και μόνο δικά μας όπου το  στήσαμε μόνοι μας δημιουργώντας και μία αξιοσέβαστη περιουσία  μέσα σε αυτό.  Είναι άδικο προς όλους τους συναδέλφους  να  τους το χαρίζουμε σήμερα ελαφρά την καρδία. Να ενημερώσουμε εδώ ότι  έχει αποφασιστεί η αύξηση 6% στην κύρια ασφαλιστική μας εισφορά στον ΟΑΕΕ ως έσοδο του, κάτι όμως που ούτε βιώσιμο το κάνει, ούτε έχει αρχίσει να εισπράττετε με αποτέλεσμα να χρωστάμε όλοι αναδρομικές εισφορές από 1/1/2015.  Φυσικά να γνωρίζουμε ότι βιώσιμο  ήταν με τον παλιό τρόπο και ούτε επιβάρυνε πουθενά το κράτος όπου αυτό δείχνει από μόνο του ότι έγινε για να οδηγηθεί σε αφανισμό απαλλοτριώνοντας την περιουσία του. Εάν υπήρχε η διάθεση να σωθεί το ταμείο μας και να παρέμενε ένα ανεξάρτητο ταμείο των αρτοποιών όπως θα έπρεπε ίσως θα μπορούσαμε να το δούμε και ως σωτηρία του μεγάρου των αρτοποιών στην Κουμουνδούρου το οποίο έχει καταντήσει  γάγγραινα δένοντας το στην υπάρχων περιουσία του ταμείου. Θα παρέμενε έτσι ως περιουσία των αρτοποιών  κάτι το οποίο θα ήταν το επιθυμητό και όχι να ψάχνουμε να το πουλήσουμε μπιτ παρά.

Τέταρτον:

Ματώσαμε ως σήμερα τα τελευταία χρόνια όχι μόνο εμείς αλλά όλα τα λαϊκά νοικοκυριά και φορολογικά και ασφαλιστικά.  Και τώρα ; Αυτοί συνεχίζουν αμείωτα φέρνοντας ακόμη σκληρότερα μέτρα στα μόνιμα υποζύγιά τους, σε εμάς δηλαδή τα λαϊκά νοικοκυριά. Γιατί κάποιοι ξεγελιούνται και βάζουν την θέση τους σαν μεγαλοεπιχειρηματίες και κάτι παραπάνω  δηλαδή δίπλα σε αυτούς που φέρνουν τις καταστροφικές πολιτικές εις βάρος μας.  Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τους  πραγματικούς μας σύμμαχους. Δεν είναι άλλοι από αυτούς οι οποίοι δέχονται τις συνέπειες των εφαρμοζόμενων πολιτικών ακριβώς όπως και εμείς. Ξεκάθαρα.   Με τους πραγματικούς μας συμμάχους όποτε πρέπει να πορευτούμε στην ανατροπή όλων αυτών των πολιτικών. Δεν μας περισσεύουν  άλλα περιθώρια συμβιβασμού . Δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε.  Δεν πρέπει να αποσπάμε την προσοχή μας. Υπάρχει η ανάγκη να βρισκόμαστε σε εγρήγορση. Δεν περισσεύει κανένας. Από την ηγεσία του κλάδου  έως και  τον τελευταίο φούρναρη της γειτονιάς. Σαν Αγωνιστική Κίνηση προετοιμαζόμαστε για την 48ωρη απεργία που βρίσκεται στα σκαριά.  Καλούμε όλα τα κλαδικά σωματεία, την ομοσπονδία και τον κάθε αρτοποιό να προετοιμάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Την ώρα που εμάς μας οδηγούν στον όλεθρο και τον αφανισμό σε άλλους δίνουν γη και ύδωρ όπως έχει αναλυθεί παραπάνω και όχι μόνο. Με το νέο ασφαλιστικό ξεχνάμε πια ότι γνωρίζαμε περί κοινωνικής ασφάλισης-υγείας-πρόνοιας.    Όλα στον βωμό του κέρδους των λίγων. Ως πότε συνάδελφοι θα είμαστε απλοί ακροατές σε όλα αυτά;

Πέμπτον:

Μέσα στα σχέδια της κυβέρνησης για το φορολογικό  από τα οποία φαίνεται  να προκρίνονται είναι και η αύξηση στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης και στο φυσικό αέριο. Από την μύγα ξύγκι πάνε να βγάλουνε αλλά πάλι οι ίδιοι και οι ίδιοι πληρώνουμε. Εξίσωση λέει με την αμόλυβδη.  Δηλαδή πάνω από 30 λεπτά το λίτρο αύξηση στο πετρέλαιο. Ουαί και αλίμονο όταν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου θα πάρουν την ανηφόρα. Τότε σε συνδυασμό και με τα νέα φορολογικά μέτρα που θα έχουν έρθει και θα πληρώνουμε η κατάσταση θα είναι όχι μόνο απελπιστική αλλά εκρηκτική για τα μαγαζιά μας και την ίδια την ζωή μας. Εάν αυτά όλα δεν είναι τα θέματα που μας καίνε πραγματικά εμάς και τις οικογένειες μας τότε ποιό είναι; Είναι η μείωση του αλατιού όπου αναλώθηκε η ομοσπονδία πέρα του δέοντος;  όπου θα τοποθετηθούμε πιο συγκεκριμένα και για αυτό το θέμα σε επόμενη επικοινωνία μας.  Βασικό ζήτημα της ΟΑΕ είναι ποιάς τράπεζας το μηχανάκι θα βάλουμε ή έπρεπε να καταγγείλουμε ώστε να βάλουμε ένα στοπ σε  ακόμη ένα χαράτσι που φορτωνόμαστε με τα εν λόγω μηχανάκια πάλι υπέρ των τραπεζών;

Πολλάκις έχουμε καλέσει την ομοσπονδία να αλλάξει στρατηγική να κινηθεί επιτέλους υπέρ του μικρού φούρνου της γειτονιάς και να σκύψει πάνω στα πραγματικά προβλήματα που μας ταλανίζουν. Επειδή αυτή είναι που δίνει την κατεύθυνση που ακολουθεί ο κλαδικός μας συνδικαλισμός  από κοντά πάνε και τα πρωτοβάθμια σωματεία μας κατά τόπο. Δεν είναι δυνατόν να βρισκόμαστε στα συμβούλια και νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε επιχειρηματικά φόρουμ μεγαλοκαπιταλιστών. Σε πέντε παραγράφους προσπαθούμε να δείξουμε την ασφυκτική κατάσταση που λειτουργούμε τα μαγαζιά μας και κατά επέκταση την ίδια την ζωή μας. Καλούμε τον κάθε συνάδελφο ξεχωριστά να πιέσει με κάθε τρόπο  με την συμμετοχή του καταρχήν στο σωματείο του ώστε αυτή η εικόνα να αλλάξει και να δείξουμε επιτέλους μία δυναμική αντίδραση σε όλα αυτά. Ας κλείσουμε επιτέλους την κερκόπορτα  που κρατάνε κάποιοι ανοιχτή  στον κλάδο  και αυτοί δεν είναι άλλοι από την σημερινή ηγεσία της ομοσπονδίας μας.

Τέλος συνάδελφοι ορίστηκε επιτέλους η γενική συνέλευση στο μεγαλύτερο κλαδικό   πρωτοβάθμιο σωματείο της χώρας αυτό της Αθήνας για την Παρασκευή 22 Απριλίου.  Καλούμε σε μαζική συμμετοχή των συναδέλφων στην συνέλευση έτσι ώστε να γίνει το εφαλτήριο της πίεσης που πρέπει να ασκηθεί προς τα πάνω. Εάν υπάρχει η εντύπωση ότι οι λύσεις θα έρθουν ουρανοκατέβατες χωρίς την δική μας συμμετοχή τότε η κατάσταση  και το μέλλον μας  θα συνεχίσει να περιγράφεται έτσι ζοφερή όπως συμβαίνει έως σήμερα. Την ελπίδα μόνοι μας μπορούμε να την φέρουμε. Δεν έχουμε να την περιμένουμε από πουθενά.

Για την Αγωνιστική Κίνηση Αρτοποιών

Ιάσων Καπλάνης

Share: